Şu anki teknolojik seviyemiz, Mars’a insan gönderebilme imkanını bize sunabiliyorken, geri getirme konusunda almamız gereken çok ara olduğu aşikar. Mars yüzeyine keşif için 2 insanı indirdiğimiz bir aracı, yüzeyden tekrar kaldırıp Mars yörüngesinde bekleyen araçla kenetlenmesini sağlayıp yeryüzüne geri getirmek bir sorun olabilir. Bu alanda Ay seyahatlerinden gelen bir deneyimimiz olsa da, Mars’ın Ay kadar zayıf yerçekimine ve atmosfersiz bir ortama sahip olmadığı gerçeği önümüzde aşılması gereken bir zahmet olarak duruyor.
Gerçekçi düşündüğümüzde, bu ekipmanları göndersek bile Mars yolcularımızın yüzeyde çok fazla çalışması gerektiğini fark ediyoruz. Çok çalışmak demek, uzun mühlet yüzeyde kalmak demektir. Uzun müddet yüzeyde kalmak demek, yüzeyde rahat edilebilecek bir hayat alanına ve çokça yiyeceğe sahip olma mecburiliği beraberinde getiriyor. Meğer Ay seyahatlerinde bu sorun neredeyse hiç yoktu.
Uzun müddet düşük kütleçekimine maruz kalan astronotlarda kemiklerin ve kasların zayıflaması, bedendeki sıvı istikrarının sağlanamaması sonucu kafatasında artan sıvı basıncı ve buna bağlı görülen göz deformasyonları, ayrıyeten kan sirkülasyonunun daha kolay sağlanmasıyla zayıflayan kalp kaslarının yol açtığı kalp ritim bozuklukları gözlenmektedir.
Dahası, üremenin kimi temel dinamikleri kütleçekiminden direkt etkilenmektedir:
Kütleçekimsiz ortamın sebep olduğu rahatsızlık, alakada gereken romantik yakınlığı güçleştirmektedir.
Sperm hücrelerinin, yumurtaya gerçek hareket edebilmek için kütleçekimine muhtaçlık duyduklarını gösteren birtakım çalışmalar vardır.
Embriyonun anneye bağlanabilmesi, bu bağ boyunca sıvı akışının düzgün sağlanabilmesi ve gelişimin aşikâr etapları için de kütleçekimi gereklidir.
Elbette bu üzere problemler üremeyi imkansız kılmaz lakin hayli güçleştirir. Örneğin NASA araştırmacılarının döllenme süreci ile ilgili denizkestanesi sperm ve yumurtalarıyla uzayda gerçekleştirdikleri deneyde, döllenmenin bozulmaya uğradığı görülmüştür.
Dünya üzerinde yüksüz ortam oluşturularak embriyonik kök hücrelerle gerçekleştirilen bir öbür çalışmada, yüksüz ortamda geliştirilen embriyonik kök hücrelerinde olağan yerçekiminde geliştirilen hücrelere oranla %64’ünde gelişim farklılıkları ve bölünme problemleri gözlenmiştir.
Yapılan deneylerin sonuçları yakın gelecekte insanların uzayda üremelerine yönelik olumlu sonuçlar doğurmasa da, bu bahisteki araştırmalar ve deneyler sürdürülmektedir. Kim bilir? Tahminen de gelecekte sıfır yerçekimine karşı genetiği değiştirilmiş beşerler uzay kaşifleri olabilirler.
Kaynak:evrimagacı